MAMSIE & NIEUWE VLAM
MEET MAMSIE TESS, ze werkt als content creator, is verslaafd aan mode en mama van Mylo. Deze 31-jarige fashionista is het liefst de hele dag bezig met het samenstellen van nieuwe outfits, zowel voor Mylo als voor zichzelf, en dat allemaal terwijl ze geniet van een podcast.
Hoe is het verhaal van jouw liefdesavontuur begonnen?
Na een avontuur van 10 maanden op de zolder van mijn vader met Mylo, vonden we eindelijk ons eigen gezellige stekje. Toen ons nieuwe huis helemaal in orde was, besefte ik dat er ruimte was in mijn leven voor iets meer dan enkel moeder en zoon-tijd. Zonder grote verwachtingen besloot ik de Happn dating-app te downloaden en eens te gaan swipen. Het bleek een schot in de roos, want Kevin was niet alleen mijn allereerste Happn date, maar ook de laatste! We zijn nu al 1,5 jaar samen en plannen binnenkort om als een echt gezin samen te wonen. Momenteel hebben we nog twee huizen, één in Amsterdam en één in Deventer. We hebben bewust de keuze gemaakt om niet overhaast samen te gaan wonen, vooral omdat een scheiding voor een kind behoorlijk intens kan zijn. We wilden Mylo de tijd en ruimte geven om te wennen aan het idee dat Kevin steeds meer in ons leven is. Nu we 1,5 jaar samen zijn, merk ik dat Mylo er echt klaar voor is. Hij vraagt regelmatig of Kevin kan blijven slapen of waarom Kevin in zijn eigen huis is en niet bij ons. Dit zijn voor mij duidelijke signalen dat hij er helemaal klaar voor is om ons samengestelde gezin te vormen.
Wil je wat meer delen over het karakter van Mylo? Wat zijn enkele van die momenten waarop je hart een sprongetje maakte omdat je zijn moeder bent? En wat is jouw absolute favoriete herinnering hem? Als je kan kiezen natuurlijk!
Mylo is een ontzettend lief, zachtaardig, puur, en tegelijkertijd super ondeugend jongetje. Mijn hart maakt altijd een sprongetje van geluk als ik bedenk dat hij mijn zoon is! Ik voel me echt gezegend dat ik zijn moeder mag zijn. Mijn meest dierbare momenten zijn die waarin hij gewoon zichzelf is. Het is prachtig om te zien hoe trots hij kan zijn, bijvoorbeeld wanneer hij de winkel binnenkomt met roze glitter schoenen en een eenhoornhaarband op, gewoon omdat hij die geweldig vindt. Maar ook die momenten waarop hij ondeugende streken uithaalt en zich er terdege van bewust is, zijn kostbaar voor me. Onlangs rende hij op een herfstige dag zo de fontein in met zijn nieuwe schoenen en kwam drijfnat terug. Hij was dan zo ontzettend trots dat hij "stiekem" de fontein had betreden, zonder zelfs maar regenlaarzen aan te hebben. Hoewel het voor mij als moeder soms lastig is, vind ik deze puurheid werkelijk geweldig.
Het pad van alleenstaande moeder was zeker niet zonder slag of stoot. Welke van die uitdagingen kun je met ons delen, en hoe heb je dit aangepakt?
Dit gaat zeker niet zonder uitdagingen. Het is altijd afwachten of er een klik is tussen je kind(eren) en je nieuwe partner. Daarom heb ik bewust de eerste 3 maanden van onze relatie Mylo en Kevin nog niet aan elkaar voorgesteld. Ik vond dat ik Mylo niet meteen moest betrekken bij iets wat nog pril was.
Na 3 maanden stelde ik Kevin voor als een vriend. Mylo was meteen dol op Kevin, en eigenlijk verliep alles heel natuurlijk. In het begin kwam Kevin af en toe bij ons eten of gingen we samen een dagje weg met zijn drieën. Hij bleef echter nog niet bij ons slapen, zodat Mylo en ik ons eigen plekje behielden. Op een gegeven moment vroeg Mylo zelf of Kevin de volgende dag ook mee zou gaan naar oma's huis. Toen legde ik hem uit dat het handiger was als Kevin bleef slapen, en Mylo was door het dolle heen. Vanaf dat moment leefden we echt als een samengesteld gezin.
Enkele maanden later creëerden we een vaste routine waarin Kevin op bepaalde dagen standaard bij ons bleef slapen en hij veel meer betrokken was bij ons huishouden. Voorheen nam ik volledig de zorg voor Mylo op me, maar nu neemt Kevin af en toe wat taken over. Mylo moet nu ook rekening houden met Kevin.
Hoewel ik als moeder nog steeds verantwoordelijk ben voor de opvoeding van Mylo, betekent dit niet dat Kevin geen regels mag stellen. Als Kevin hem bijvoorbeeld aanspreekt omdat hij op de bank springt, kan Mylo de hele dag boos op hem zijn. Dit wordt soms bemoeilijkt door de peuterpuberteit waar hij doorheen gaat, maar we werken er alle drie aan om onze weg hierin te vinden.
Toen Mylo hoorde over de grote veranderingen, hoe reageerde hij? En hoe hebben jullie dit aan hem uitgelegd?
Toen Mylo nog maar 10 maanden oud was, gingen zijn vader en ik uit elkaar. Ik vertelde hem toen dat papa en mama niet meer samen waren en dat we apart woonden. Ik probeerde hem ook uit te leggen dat er een regeling zou zijn waarbij hij deels bij papa en deels bij mama zou zijn gedurende de week. Wat betreft ons gebrek aan een eigen huis, zei ik simpelweg dat we tijdelijk bij opa en oma bleven slapen en dat mama haar best deed om een eigen plekje voor ons te vinden. Hoewel ik probeerde alles zo eenvoudig mogelijk uit te leggen, vroeg ik me vaak af of hij het echt begreep. Maar het was duidelijk dat hij het wel aanvoelde, dus ik hield de communicatie open, wat voor ons de beste aanpak leek.
Wat betreft toekomstige plannen over samenwonen, spreken we er af en toe over, maar ik probeer er niet te veel nadruk op te leggen of er een groot issue van te maken. Het lijkt erop dat Mylo het leuk zou vinden als Kevin uiteindelijk bij ons komt wonen.
Laten we het hebben over die speciale, onbetaalbare momenten sinds de introductie van de nieuwe vlam. Wat zijn enkele van die gouden momenten die je met ons wilt delen?
Het zijn echt de meest simpele momenten voor mij die zoveel betekenen. De eerste keer dat ik aan het koken was voor ons 3 vond ik het wel erg stil in de woonkamer. Ik stak dus even mijn hoofd om de hoek van de keuken en zag dat de mannen samen op de bank inslaap waren gevallen. Ze lagen samen onder een dekentje helemaal tegen elkaar aangekropen. Er rolde tranen van geluk over mijn wangen.
Co-ouderschap, evenwichtsoefeningen, en jongleren met tijd, dat klinkt als een circusact! Hoe doe je dat zonder struikelen en vallen?
Dat is het zeker! Nu wij nog niet officieel samenwonen is het vooral heel veel plannen. Wij hebben een gezamenlijke agenda omdat het anders gewoon echt niet te doen is. Voor we deze agenda hadden was ons leven een grote chaos! Maar het gaat ons steeds beter af. We plannen in deze agenda onze gezamenlijke afspraken, maar ook onze eigen privé/werk afspraken en hebben de dagen dat wij Mylo hebben een blauwe kleur. Zo weten we precies wie waar en wanneer is en proberen we onze afspraken zoveel mogelijk op elkaar af te stemmen. Uiteraard gaat dit ook wel eens mis hoor maar zolang je open bent over je communicatie kom je altijd wel weer tot een oplossing met elkaar.
We willen graag enkele wijze lessen horen van een doorgewinterde ouder in een samengesteld gezin. Wat zou je adviseren aan andere alleenstaande ouders die overwegen hetzelfde pad te bewandelen?
Ten eerste; een gezamenlijke agenda app is een uitkomst voor heel veel praktische dingen! En probeer als nieuwe partner niet de nieuwe vader/moeder te zijn voor de kinderen. Kinderen zijn nou eenmaal heel loyaal naar hun eigen ouders dus het is niet handig als je als nieuwe partner je hierin probeert te mengen. Jij mag als nieuwe partner zeker ook je regels en grenzen uitleggen aan de kids maar probeer niet de opvoeding over te nemen. Wat mij betreft blijft de opvoeding bij de ouders en kan je als nieuwe partner jou kijk op de opvoeding beter bespreken met je partner wanneer de kids op bed liggen. Het is dan aan je partner om te kijken of jullie er met elkaar uitkomen. Oftewel; communicatie is the key maar betrek niet overal de kinderen in.
Ten slotte, wat heeft de toekomst voor jou en jouw gezin in petto? Iets speciaals waar je van droomt of doelen die je wilt bereiken?
Samen een huis kopen en gezinsuitbreiding lijkt mij erg leuk! Voor nu staat dat beide nog niet op de planning maar wie weet waar wij over een jaar staan.
Aan alle mamsies, zitten jullie ook gezellig onder een dekentje op de bank? Hier is een top-tip: bekijk "Één Grote Familie" op Videoland! 📺🍿✨